Geen chic, wel kwaliteit bij Antichic in Rotterdam
Gekke naam eigenlijk, Antichic. Maar dat is ook letterlijk wat dit restaurant wil zijn: niet chic. Je eet hier lekker in een informele sfeer. Een klein restaurant, tevens wijnbar, waar je ook terecht kunt voor een paar mooie glazen wijn en hapjes, de zogenaamde Bites. Eigenaren Ron en Ank zetten hier een ongecompliceerd concept neer, waarbij veel aandacht is voor kwaliteit en herkomst van de ingrediënten. De herkomst en het verhaal erbij wordt bij het uitserveren aan tafel dan ook met trots vermeld.
Op de kaart met Bites staan veel aantrekkelijke gerechtjes en daarvan koos ik Ibérico ham uit. Deze Spaanse ham, hier op de kaart als ‘Pata Negra’ is er in verschillende soorten. In dit geval was het de ‘Jamón Ibérico de Bellota’. 36 maanden lang gerijpt en afkomstig van een varken dat alleen eikeltjes (balottas) eet. Beetje truffelolie en wat Parmezaanse kaasflinters erover heen, een eerlijk en heerlijk begin van de avond.
Het 4 gangenmenu begon met vis: gegrilde coquille en sashimi van kortgerookte zalm en yellowfintonijn. Erbij een komkommer-wakamésalade, gembersnippers, wasabi en sojasaus. De coquille, met een paar korrels heerlijk hibiscuszout erover, had een goede garing en de rauwe zalm en tonijn waren van onberispelijke kwaliteit. Een frisse start van het menu.
Vervolgens één van de succesgerechten van Antichic: papardelle (lintpasta) met truffel, portobello en bospaddestoelen. Erbij wat ruccola en Parmezaanse kaas en aan tafel wat mooie truffelolie erover heen gedruppeld. Overigens wordt hier 2, 5 jaar oude Parmigiano Reggiano gebruikt, zowel bij de papardelle als de Pata Negra.
Het gerecht is intens van smaak, de pasta mooi al dente, de truffel goed waarneembaar, gewoon een heerlijk gerecht! Dit gerecht staat ook op de kaart en is als voor- of hoofdgerecht te bestellen.
Het hoofdgerecht van deze avond was Herefordrund. In tranches gesneden, met Charlotte-aardappeltjes, biologische wortel en jus de veau. Ook nu weer een gerecht dat uitblinkt in eerlijkheid en eenvoud. Geen fancy opgemaakt bord, maar ‘what you see is what you get’. Het vlees mooi mals, de wortel met voldoende bite en de aardappeltjes smaakvol. Stiekum vind ik het wel fijn dat er nu eens geen moesjes of mousses op het bord liggen.
Tot slot wat kazen: onder andere geit, Italiaanse kruiden en een schapenkaas afkomstig uit Melissant op het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee. Als garnituur onder andere abrikoos met nootjes en krentenbrood van het Vlaamsch Broodhuys. De kazen waren goed van smaak en van temperatuur.
De avond wordt afgesloten met koffie. En die is hier goed, want Ron en Ank zijn ook eigenaren van Cappucino Rotterdam, de koffiezaak en lunchroom die een paar meter bij Antichic vandaan ligt. De afgelopen drie jaar heeft Cappucino onafgebroken de Ketelbinkie koffietrofee weten te behalen voor de beste koffie van Rotterdam.
Ank laat me die avond een staaltje koffievakbekwaamheid zien: als ik meld dat ik graag cafeïnevrije koffie wil in verband met een goede nachtrust, vertelt ze dat goed afgestelde professionele apparatuur koffie oplevert die veel minder cafeïne bevat. Het water wordt dan met grote snelheid door de koffie geperst, waardoor de extractietijd (zettijd) kort is, met als gevolg minder cafeïne. Ik nam de proef op de som en heb die nacht niet wakker gelegen, maar juist gedroomd van die heerlijke papardelle met truffel!
Antichic is ook te volgen op Twitter: @antichic_
Het is niet mogelijk een reactie te plaatsen.
Top verhaal Astrid. Interesse gewekt. Ik ga hier binnenkort ook eens mijn licht opsteken. Gert
Dankjewel voor je reactie Gert, ik denk dat Antichic je zeker zal aanspreken.