Wijnmakerslunch Schloss Gobelsburg in restaurant Zeezout

Michael Moosbrugger van het Oostenrijkse Weingut Schloss Gobelsburg in Kamptal was in Nederland en om restaurateurs, sommeliers en pers kennis te laten maken met zijn wijnen organiseerde Wijnimport Bart een wijnmakerslunch in restaurant Zeezout in Rotterdam. Wijnadviseur Frank Nieuwendijk van Wijnimport Bart had samen met Michael Moosbrugger en de crew van Zeezout voor een goed georganiseerde proeverij met een wijn-spijslunch gezorgd, waarbij een representatief deel van het gamma kon worden doorgeproefd en de gastronomische inzetbaarheid kon worden beoordeeld.

Monniken
De geschiedenis van het wijngoed gaat terug tot 1171, toen monniken in de regio rondom Krems de eerste wijngaarden op de Gaisberg en Heiligenstein aanlegden. In 1740 verwierven deze monniken Schloss Gobelsburg en de wijngaarden en vanaf 1786 wordt wijn gemaakt onder de naam Schloss Gobelsburg. Sinds 1996 mogen Michael en Eva Moosbrugger zich samen met Willi en Edwige Bründlmayer eigenaren van het kasteel, het wijngoed en de landerijen noemen.

Barriquehout van lokale bomen
Het totale grondbezit van Schloss Gobelsburg telt 100 hectare, waarvan er 35 voor de wijnbouw worden gebruikt, de rest is grotendeels voor akkerbouw. Van de opbrengst van die 35 hectare worden ruim 25 wijnen gemaakt. Grüner veltliner spant de kroon met 55% en daarna komt riesling met een aandeel van 25%. De rest van de wijnen wordt gemaakt van pinot noir, zweigelt en st. laurent.

Bijzonder is dat voor de barriques hout van lokale bomen wordt gebruikt, in plaats van Frans of Amerikaans eiken. De visie van Schloss Gobelsburg is dat de lokale bomen onder dezelfde omstandigheden groeien als de druiven in de wijngaard, waardoor meer symbiose met de wijn zou ontstaan. De wijnen geproefd hebbende kan ik zeggen dat ze van zeer goede en onberispelijke kwaliteit zijn, maar wat zou het interessant zijn om het smaakverschil tussen wijnen opgevoed in deze barriques van lokaal hout en wijnen opgevoed op meer gangbare houtsoorten te kunnen proeven.

Grüner veltliner
Ik proefde twee op hout gelagerde grüner veltliners van Erste Lagen: Lamm 2010 (uit magnum) en Kammerner Renner 2011. Beide met een mooie neus en dito groene kleur, de Renner viel op door zijn wel afgeronde, maar pittige zuren en de Lamm met aangename wat zachtere zuren en een heel klein zoetje.  Schloss Gobelsburg heeft diverse Erste Lagen wijnen van Heiligenstein, Renner, Lamm, Grub en Gaisberg, waarmee het rijkelijk bedeeld is in de Oostenrijkse eredivisie.

Volgens Moosbrugger is grüner veltliner een optimale combinatie met eten, hij past vrijwel altijd omdat hij niet overweldigend is. Moosbrugger vergelijkt hem met chardonnay, omdat die ook relatief vaak een goede combinatie met spijzen vormt.

Droge rieslings in Oostenrijk
Moosbrugger maakt zijn rieslings altijd droog. Hij geeft nog een cultuurlesje door te stellen dat Oostenrijkse riesling altijd droog is vergeleken met Duitse riesling. Het droge zit meer in de cultuur in Oostenrijk, met name omdat de Oostenrijker zijn wijn meest bij het eten drinkt, waardoor deze droger moet zijn. De Duitser drinkt wijn van oudsher meer als aperitief en minder bij het eten, waardoor Duitse wijnen wat minder droog zijn, aldus Moosbrugger.

Dynamic Cellar Concept
Schloss Gobelsburg past het zogenaamde Dynamic Cellar Concept toe, een soort flexibele wijnkelder. Onder de wijnvaten zitten wielen, waardoor de wijnen makkelijk naar kelderruimten met andere temperatuurzones gereden kunnen worden. Hierdoor hoeven de wijnen niet meer overgepompt te worden en krijgen ze minder mechanische beweging, wat door Moosbrugger als gunstiger voor de wijn wordt ervaren.

Geen eenheidssmaken
Na de proeverij en de lunch (zie hieronder) is de conclusie te trekken dat Moosbrugger er als wijnmaker in is geslaagd om zijn wijnen allemaal anders te laten smaken. Geen eenheidssmaken binnen de rieslings en de grüner veltliners onderling, maar allemaal wijnen met een eigen karakter en smaak. Dat maakt het bijvoorbeeld voor restaurants mogelijk om met meerdere wijnen van Schloss Gobelsburg te werken die bij verschillende gerechten ingezet kunnen worden. En de kwaliteit? Absolute Spitze!

De lunch
We starten met een kleine verfijnde pizza van anchodina (een sardine ingelegd op de wijze van ansjovis), met een knipoog uitgedeeld uit een pizzadoos. Een lekker hartig begin van de lunch.

Daarna volgt een frisse salade van bulgur met gegrilde makreel, waarbij citroenmayonaise, een citrusdressing en wat limoen.
Erbij drinken we de Steinsetz grüner veltliner 2011, een wijn met een mooie frisheid en goed combinerend met het iets vettige van de makreel. Het is de wijn die de familie Moosbrugger het meest drinkt, omdat het volgens Moosbrugger een goede wijn is om alledag te drinken. De druiven van de 2011 zijn overigens pas op 15 november geoogst, zo vertelt hij.

De volgende wijn is een riesling, de 2009 Tradition, die geserveerd wordt bij de zeebaars met wat Ibericoham, asperge, een tipje nootmuskaat waarbij een gepocheerde eierdooier en beurre blancsaus.

De rieslingtraditie is belangrijk voor Michael Moosbrugger, hij besteedt veel tijd aan zijn ‘project riesling’ en benadrukt dat we de verantwoordelijkheid hebben om de riesling niet te vergeten. Als Moosbrugger zulke goede rieslings blijft maken dat hoeft hij daar wat mij betreft niet bang voor te zijn. De Tradition is een volle riesling met in de verte een heel licht zoetje en combineert juist daardoor goed met het gerecht, met name met de ham en de nootmuskaat. Een geslaagde combinatie!

We gaan verder met griet, een heerlijke ratatouille, een aardappelchip, een gepofte aardappel en fijne kalfsjus. Alles goed hoog op smaak. Ik lust graag een stukje vlees, maar als ik bij Zeezout eet, waar patron-cuisinier Patrick ‘t Hart in principe alleen vis, schaal- en schelpdieren serveert (op bijvoorbeeld een enkel stukje heerlijke Ibericoham na, zoals in dit menu) dan mis ik nooit vlees. Hij weet zijn gerechten zo lekker op smaak te maken dat je geen vlees mist en dat is echt een kunst!

Bij de griet komt een pinot noir Alte Haide 2010. Aromatisch, lekker fruit, frisheid, goed gekoeld en heel goed passend bij de rijke smaken van het grietgerecht.

Het dessert tenslotte bestaat uit gemarineerde ananas met vanilleroomijs en cheesecake.

Daarbij een heerlijk klassieke combinatie: Eiswein van grüner veltliner 2011. Woorden bijna overbodig, dit is een geweldig mooie combinatie, het aromatische van de ananas past perfect bij het aromatische van de Eiswein, waarvan de druiven in februari 2011 zijn geoogst. Van Michael Moosbrugger leer ik dat een druif als grüner veltliner uitermate geschikt is voor het maken van Eiswein omdat de schil van de druif dikker is en dus wat meer kan hebben. Hij blijft tenslotte toch maanden langer hangen dan normaal.

Overige proefnotities

2009 Zöbinger Heiligenstein riesling:
mooie groene kleur, ietsje petrolachtig in de neus (aangenaam), rijpe volle riesling met het inmiddels kenmerkende pitje.

2010 Cuvee Bertrand (pinot noir, zweigelt, st. laurent):
niet doorzichtige medium rode kleur, klein beetje hout in de neus, lekkere tannines, mooie lichte zuren, aromatisch.