Regionale horecatwittable in Antichic
Het gaat maar door met die twittables, oftewel twitterdiners! Twittertoppers Ank en Ron van restaurant Antichic in Rotterdam hadden dit keer een regionale horecatwittable georganiseerd.
Wie waren er zoal? In de categorie restaurants: Patrick en Anet ’t Hart van Zeezout in Rotterdam, Chung Wai Liu van Four Seasons in Rotterdam, Jurgen en Mieke de Boom van De Olijfboom in Barendrecht, Roderick Rijsdam en Loek van den Helder van Bennies in Leiden en Marcel en Ageeth van restaurant ’t Vliegertje in Amsterdam. Verder waren er wijnmannen zoals Frank Nieuwendijk van Wijnimport J. Bart en wijnopleider Léon Krijgsman van La Causerie.
In de categorie toeleveranciers voor de horeca waren aanwezig Daniel Schuringa
van Cavador dranken en delicatessen, Roderick Rijsdam de Koksmesexpert
en kunstenares Monique van der Meijden, die onder meer sculpturen van schelpen voor de horeca maakt. Voor de oplettende lezer: ja, het klopt dat Roderick hier twee keer wordt vermeld, hij is multitasker.
In mijn vorige blogpost over Antichic heb ik verslag gedaan van de gerechten. Omdat die deze avond deels hetzelfde zijn, nu wil ik nu meer ingaan op de wijnen bij de gerechten.
We begonnen met een mousserende Italiaanse wijn van de proseccodruif: La Riva
dei Frati Veneto, prosecco superiore DOCG. Gemaakt volgens de methode Charmat,
met de tweede gisting in een gesloten tank. Een vrij droog aperitief, door Antichic frivool voorzien van een aardbei in het glas, met een frisse smaak.
Citroen in de neus, appeltjes in de smaak en een fijne mousse.
Bij de Jamón Ibérico de Bellota, voorzien van sliertjes heerlijke olijfolie van Cavador, een biologische wijn uit de Languedoc: Le Moulin des Nonnes Cuvée Inés 2010 van Louis & Henri Andrieu.
Een blend van 50 % Rousanne, 40% Grenache Blanc en 10 % Muskat Petit grain.
Drie maanden op kastanjehout gelagerd.
Een redelijk geprononceerde witte wijn met tonen van grapefruit en meloen, erg lekker bij de nootachtige smaken van de ham.
Dan een Spaanse Rueda Verdejo, de Nan Clares 20101 van Javier Sanz. Alweer zo’n
heerlijk volle witte wijn met geuren van perzik en in de smaak wat kruidige laurier. Deze wijn deed het goed bij zowel de sashimi van zalm, tonijn en de gebakken coquille, als de met kreeft en tarbot gevulde pasta met kreeftensaus en rivierkreeftjes.
Het signatuurgerecht van Antichic, de pappardelle met truffel en bospaddenstoelen, werd begeleid door de Chileense Las Ninas Carmenère Reserva 2010 uit Colchague Valle.
Een heel goede combinatie met de aromatische pappardelle. Voldoende zuren en rond door de rijping op Frans eikenhout.
Leuk aan het etiket van de wijn is dat er foto’s opstaan van de vrouwelijke eigenaren van het wijnhuis die elk jaar opnieuw genomen worden en die dus samen met wijn zullen verouderen.
Bij de heerlijk malse Jodenhaas kwam de Matsu El Recio (‘de taaie’) Reserva 2008 uit Toro , Castilla y Leon, Spanje.
Gemaakt van Tinta de Torodruiven van 60 tot 100 jaar oude wijnstokken, 14 maanden gelagerd op Frans eiken en op biodynamische wijze gemaakt.
Lekker dikke wijn met redelijke wat finesse.
Geuren van chocolade en vanille, de smaak rond en zacht.
We vervolgden met kaas, waaronder een geitenkaas uit Valkenburg en een schapenkaas afkomstig uit het
Zuid-Hollandse Melissant. Als garnituur onder andere trufelhoning en krentenroggebrood. Daarbij een Spaanse sherry, de Pedro Ximenez Nectar 2001 van Osborne. Ik ben niet zo gecharmeerd van PX-wijnen omdat ze te zoet zijn naar mijn smaak, zeker als ze bij zoete desserts geserveerd worden. Bij kazen vind ik ze beter smaken en dat was nu ook het geval. Net als alle PX-wijnen ook hier de associatie met vloeibare krenten en een hint van vijg. Het geheel goed passend bij de kazen, het garnituur en het krentenroggebrood van het Vlaamsch Broodhuys.
Bij het dessert van vanille-tonkabonenijs , Baba au Rhum met carameljus, witte
granachebonbon met een kletskopje en Panforte kwam een Spaanse Moscatel, de Torre
de la Pobleta uit Valencia. Gemaakt van 60% Moscatel en 40% Marsequera. Helaas werd de wijn ondergesneeuwd door de krachtige en zoete smaken van het dessert. Jammer, want in de kern is dit een lekkere Moscatel met frisse zuren.
Na een goede kop koffie werd de afterparty nog tot in de late uurtjes voortgezet.