In de jury van de AD Terrassentrofee 2011
Redacteuren Marianne Dekker en Albert Sok van het AD hadden de afgelopen maanden al veel terrassen getest. Samen met hen en met mede juryleden Joke Rijkelijkhuizen en Martin de Vries bezocht ik de top drie van de redacteuren nog een keer, uiteraard anoniem. Aan ons juryleden de taak om uit de top drie het beste terras te kiezen.
Startpunt was Grand Jardin in Almkerk, een klein dorpje in het noorden van Noord-Brabant, vlakbij Gorinchem. Grand Jardin ligt landelijk en goed verstopt midden in de polder. Een combinatie van restaurant, theeschenkerij en een tuin met bloemenborders, ruisende bomen en uitzicht op de polder en de golfbaan. Op het tuinterras kun je zowel in de zon als in de schauw zitten en genieten van koffie met gebak, lunch, borrel of diner. Het is hier geen ‘zien en gezien worden’, maar je komt hier voor je rust of om even neer te strijken tijdens een fietstocht of autorit door het land van Heusden en Altena. Bomen, bloemen en vogels vormen het uitzicht van deze goed verzorgde tuin met terras. De thee en worteltaart smaakten prima en ook de appelstrudel van een van ons smaakte goed. Medejurylid Joke Rijkelijkhuizen was minder te spreken over de koffie.
Het volgende doel was ’t Veerhuys in Leerdam, de stad die bekend is door de eeuwenoude glasindustrie. ’t Veerhuys is een pannenkoekenrestaurant midden in de stad dat ook een brede keus heeft aan andere gerechten zoals broodjes, salades en warme gerechten. Het terras bestaat uit twee delen: een deel dat semi permanent is overkapt door grote parasols en het iets hoger gelegen deel dat aan de kant van de rivier de Linge ligt. Daar streken we neer voor de lunch. Mede jurylid Martin de Vries en ik waren te spreken over onze Panini’s (die van mij met gegrilde paprika, roomkaas en rauwe ham) en de overige tafelgenoten waren vol lof over hun goed gebakken pannenkoeken.
Het terras voldoet, maar is wat druk doordat de tafels en stoelen dicht op elkaar staan. Jammer dat er geen zicht op de rivier de Linge is door het hoog opgeschoten onkruid van het naastgelegen perceel. Doordat het andere terras aan de straatkant grotendeels overkapt en afgesloten is, is er geen wijds uitzicht. Je zit als het ware een beetje ingesloten op dit stadsterras.
Daarna ging het naar Hendrik-Ido-Ambacht, onder de rook van Rotterdam, waar we plaatsnamen op het terras van De Heeren van Ambacht. Dit restaurant, drie maanden geleden geopend, ligt op een mooie plek aan de Dorpsstraat. Het terras is groot en heeft verschillende mogelijkheden om te zitten: op formele terrasmeubelen, op steigerhout (wel met kussens, dus lekker zacht), aan tafels, in de zon of onder de grote parasols.
Hier sloten we de tour af met een drankje en een borrelhapje. De rosé was lekker van smaak en goed gekoeld en de hapjes smakelijk en netjes geserveerd met onder meer servetjes. Jammer dat de kruidenboter bij het brood in het begin niet smeerbaar was, maar daar bracht de zon na enige tijd verandering in.
Dit terras, goed verzorgd en schoongehouden, nodigt uit tot langer zitten. Niet in de laatste plaats door het uitzicht op een aantal mooie huizen met fraai aangelegde tuinen aan de Dorpsstraat en het voorbijgaande verkeer, waardoor er altijd wel wat te zien is.
Bij het juryberaad op de redactie van het AD werden alle indrukken nog eens besproken. De drie terrassen hebben elk hun eigen sfeer, ligging en uitzicht en zijn niet met elkaar te vergelijken.
Uiteindelijk besloten we unaniem om het terras van De Heeren van Ambacht uit te roepen tot winnaar van de Terrassentrofee 2011.
De dag erna werd de trofee uitgegereikt aan de dolblije équipe van De Heeren van Ambacht en zaterdag 3 september werd de uitverkiezing in het AD Rivierenland gepubliceerd.
Tijdens deze dag viel me nog iets op: op alle adressen werden we opvallend goed bediend. De benadering van het bedienend personeel was attent, vriendelijk en gastgericht. Ook op dat punt dus alle lof voor de bezochte bedrijven!